Zmęczenie, niedospanie, nadmiar obowiązków, gonitwa myśli, brak romantyzmu, erotyki, zrozumienia mężczyzny, miłości …, braki przeszłości  to wszystko pokłada swoje brzemię na seksualność kobiety, zabija ją kawałek po kawałku.

A przecież gdzieś wewnętrznie, gdzieś głęboko ukryta jest w tobie wilczyca, nieokiełzana, wolna, dzika, radosna.

Tylko te łańcuchy, kajdany nałożone na ciebie. Tylko te normy, obyczaje, tego nie wypada, to nie pasuje, matka polka… 

Gzie jest tak dzikość. Gdzie namiętność. Ona czeka na wyzwolenie. Czeka abyś obudziła się z marazmu. Byś żyła. I energie swą przekształciła w życie jakiego pragniesz. Wolnego, ekscytującego.

 Zapomniałaś kim jesteś i jaką masz moc tworzenia. Zapomniałaś o swej wielkości, o potędze swej zapomniałaś. Być niewolnicą w ego męskim? Nie tyś kwiat piękny. Kiedy potrzeba kuszący powabem, pięknem, kiedy indziej wystawiasz kolce. Zniewolona kobieta nie wiele warta. Wolna kobieta to potęga. Szkoda, że o tym zapomniałaś. I  w niewolę męską zostałaś zaprzęgana. 

Ty dobrowolnie, z chęci swej głębokiej jesteś w stanie mężczyźnie piękne życie czynić. Zmuszanie  tylko niewolnicę z ciebie czyni. 

Zatem po krótce. Kobieta piękną ma strukturę, piękno z niej bije wielkie, kiedy sama zrozumie swą wielkość, kiedy pokocha się szczerze, kiedy ma przy sobie mężczyznę, który podlewa ją sokami zdrowej miłości, kiedy jest pomiędzy nimi chemia, kiedy erotyzm, kiedy słodycz wielka. Krok po kroku, dzień za dniem, jak kropla po kropli drąży otwór w skale, tak ciepło mężczyzny otwierać może kobietę na doznania nieziemskie, na dotknięcie nieba.  

Dotyk czuły, słodkie słowo, pocałunek, przytulenie. Tak nie wiele a tak wiele może. Duma męska. Wielka. Choć i może być krucha.

Tu potrzebna jest wiedza, zrozumienie płci. Ich potrzeba. Kiedy zrozumiesz męską strukturę, kiedy mężczyzna pozna kobiecą strukturę, kiedy będzie rozmowa, kiedy będą na siebie uważni w dnia codziennej porze, może zadziać się cud wielki i na nowo powstanie uczucie wielkie. To wymaga czasu, uważności obydwojga. Ale … czy warto. To wszak osoba, z którą najwięcej przebywasz. Inwestować czas. Czy można? O, tak. To powinność twoja. Kiedy na tej płaszczyźnie dobrze się dzieje. Wszystko zaczyna się układać.  Nie o walkę tu chodzi, lecz o szczerą rozmowę, o gotowość do podjęcia kroku pierwszego.

Życie inną przywdziewa strukturę. Staje się lżejsze, piękniejsze. Choc kolców nie brakuje. Jednak we dwoje łatwiej można się z nimi uporać.